Pingpongshow? No!
15 Februari 2014 | Thailand, Chiang Mai
Lieve thuisblijvers,
Here it is! Ons eerste reisverslag vanuit het mooie Thailand. Na een vermoeiende vlucht met een uurtje vertraging in Abu Dabhi zijn we uiteindelijk aangekomen in Bangkok.
Bangkok
Nou, waar zullen we beginnen. Groot, chaotisch, kleurrijk en lachende / kokende mensen op straat, dat is de indruk die Bangkok bij ons heeft achtergelaten.
De eerste dag was al meteen een dag van improvisatie. Zo eigenwijs als wij zijn boekte we de treintickets naar Chiang Mai wel in Bangkok. Helaas….geen plekken meer.
Alleen veertien uur lang rechtop zitten zonder airco, no option! Het gevolg was dat we in totaal vier dagen in Bangkok zijn gebleven in plaats van twee.
We hebben in deze dagen een fietstocht van drie uur gedaan door Chinatown en de andere kant van de Chao Phraya rivier. Het leuke hieraan was dat we langs plekken kwamen waar je normaal nooit zou komen. Via de meest smalle steegjes terecht komen in de echte Thaise woonwijken.
Verder hebben we nog een tempel bezocht. Met onze schouders bedekt spraken we onze wensen uit naar Boedhha. Alleen jammer dat Lieke op de drempel van de tempel ging staan, waardoor ze het kwade van de buitenwereld mee naar binnen nam. Helaas geen geluk voor haar in 2014.
Lopend over de Nightmarket wordt Anne aangesproken: "Do you want Pingpongshow?" NO thanks, is wat we nu al tig keren hebben moeten antwoorden. Google maar even wat de pingpongshow inhoudt!
Zo ook in het afdingen worden we steeds beter. We weten nu wat we wel of niet moeten betalen.
Soms hoef je voor de TukTuk niet te betalen, maar moet je wel minstens tien minuten in drie verschillende shops kijken die volhangen met Prada tasjes en gouden horloges. Erg ongemakkelijk maar alles voor de tuktuk chauffeurs, want zij krijgen hier namelijk gratis olie voor.
De laatste dag in Bangkok hebben we ons lekker laten masseren. We kozen voor de relatief rustige voetmassage. Anne werd gemasseerd door een lief klein vrouwtje, en Lieke was de lul met een grote mannelijke clown. Wel waren we heerlijk soepel gemaakt voor de lange treinrit van veertien uur richting Chiang Mai.
Tijd om naar onze volgende bestemming te gaan: Piyawat Orphanage!
Piyawat Orphanage
Dinsdag zijn we aangekomen bij het weeshuis waar we een maand zullen verblijven. We werden opgehaald door Preecha (vader) Chu (moeder) en hun dochtertje Toyfun. We werden ontzettend fijn ontvangen. Wel lastig om met ze te communiceren want ze spreken beperkt Engels. Hun oudste dochter May spreekt iets beter Engels, dus zij is af en toe onze tolk, handig!
We vonden het erg spannend om de kinderen te ontmoeten. Rond vier uur kwamen ze met veel lawaai uit het busje vanuit school. Elk kind groette ons met 'sawadee' waarbij ze met hun handen een buiging maken en zich voorstellen. De eerste dag hebben we voornamelijk gekeken en kennisgemaakt. Wat ons erg opvalt is de structuur die ze hier nastreven. De kinderen zijn heel gedisciplineerd en erg zorgzaam voor elkaar.
Ook in de ochtend staan de kinderen om vijf uur op (ze worden gewekt met een KEIHARDE bel) en gaan meteen aan het werk. Zo wordt het weeshuis schoongemaakt en wordt er gekookt en gewassen.
Zulke jonge kinderen hard aan het werk zien was voor ons even wennen. Een groot verschil met de Nederlandse kinderen.
De eerste avond hebben we met zijn allen de dagstructuur doorgenomen en is er verteld wat er van ons verwacht wordt. Wij gaan vijf dagen in de week na schooltijd Engelse les geven. Dit is onze enige vaste taak, de rest blijft vrijwillig. Het belangrijkste is dat we er zijn en aandacht hebben voor de kinderen. Er zijn er namelijk drieëndertig in totaal.
Nu we bijna een week in het weeshuis zitten, raken onze magen al aardig gewend aan de rijst.
Af en toe krijgen we iets extra's bij de rijst zoals varkenshuid en bloedworst. Ondanks Lieke wel alles proeft, is het toch niet helemaal ons ding.
Ook de chili-vlokken vliegen al wat meer door het eten, hier raken we steeds beter aan gewend.
Afgelopen vrijdag zijn we mee geweest naar de jaarafsluiting op school van vijf kinderen. Helemaal tip en top staan ze in hun uniform te poseren met hun diploma. De kinderen zijn echt schatjes. Anne hoor je dan ook wel elke dag zeggen: "OH, ik vreet ze op!"
'S avonds mochten we mee naar de bruiloft van een vriendin van May.
Godver! wat een ervaring. Trouwen in een super mooie kerk, een diner aan het water in het meest chique hotel in Chiang Mai, lampionnen in de bomen, iedereen in een prinsessenjurk, alles roze en wit. Kortom, het meest decadente feest OOIT!
De mensen hier vinden ons erg interessant. Overal waar we komen worden we op de foto gezet. We steken er natuurlijk ook met kop en schouders bovenuit tussen alle kleine Thaise mensen. Wij voelen ons af en toe twee witte hulken.
We hebben het hier enorm naar onze zin. Hopelijk komen we nog meer te weten over het verleden van de kinderen. We gaan in ieder geval binnenkort de bergen in om hun geboorteplaats te bezoeken.
Oja in het weeshuis worden we niet aangesproken met onze eigen namen maar heet Anne 'Pi-Jib' en Lieke 'Pi-Joy'. 'Pi' betekent grote zus, 'Jib' betekent chill, relax en 'Joy' betekent plezier.
OK DOEI!
X Lieke en Anne
Here it is! Ons eerste reisverslag vanuit het mooie Thailand. Na een vermoeiende vlucht met een uurtje vertraging in Abu Dabhi zijn we uiteindelijk aangekomen in Bangkok.
Bangkok
Nou, waar zullen we beginnen. Groot, chaotisch, kleurrijk en lachende / kokende mensen op straat, dat is de indruk die Bangkok bij ons heeft achtergelaten.
De eerste dag was al meteen een dag van improvisatie. Zo eigenwijs als wij zijn boekte we de treintickets naar Chiang Mai wel in Bangkok. Helaas….geen plekken meer.
Alleen veertien uur lang rechtop zitten zonder airco, no option! Het gevolg was dat we in totaal vier dagen in Bangkok zijn gebleven in plaats van twee.
We hebben in deze dagen een fietstocht van drie uur gedaan door Chinatown en de andere kant van de Chao Phraya rivier. Het leuke hieraan was dat we langs plekken kwamen waar je normaal nooit zou komen. Via de meest smalle steegjes terecht komen in de echte Thaise woonwijken.
Verder hebben we nog een tempel bezocht. Met onze schouders bedekt spraken we onze wensen uit naar Boedhha. Alleen jammer dat Lieke op de drempel van de tempel ging staan, waardoor ze het kwade van de buitenwereld mee naar binnen nam. Helaas geen geluk voor haar in 2014.
Lopend over de Nightmarket wordt Anne aangesproken: "Do you want Pingpongshow?" NO thanks, is wat we nu al tig keren hebben moeten antwoorden. Google maar even wat de pingpongshow inhoudt!
Zo ook in het afdingen worden we steeds beter. We weten nu wat we wel of niet moeten betalen.
Soms hoef je voor de TukTuk niet te betalen, maar moet je wel minstens tien minuten in drie verschillende shops kijken die volhangen met Prada tasjes en gouden horloges. Erg ongemakkelijk maar alles voor de tuktuk chauffeurs, want zij krijgen hier namelijk gratis olie voor.
De laatste dag in Bangkok hebben we ons lekker laten masseren. We kozen voor de relatief rustige voetmassage. Anne werd gemasseerd door een lief klein vrouwtje, en Lieke was de lul met een grote mannelijke clown. Wel waren we heerlijk soepel gemaakt voor de lange treinrit van veertien uur richting Chiang Mai.
Tijd om naar onze volgende bestemming te gaan: Piyawat Orphanage!
Piyawat Orphanage
Dinsdag zijn we aangekomen bij het weeshuis waar we een maand zullen verblijven. We werden opgehaald door Preecha (vader) Chu (moeder) en hun dochtertje Toyfun. We werden ontzettend fijn ontvangen. Wel lastig om met ze te communiceren want ze spreken beperkt Engels. Hun oudste dochter May spreekt iets beter Engels, dus zij is af en toe onze tolk, handig!
We vonden het erg spannend om de kinderen te ontmoeten. Rond vier uur kwamen ze met veel lawaai uit het busje vanuit school. Elk kind groette ons met 'sawadee' waarbij ze met hun handen een buiging maken en zich voorstellen. De eerste dag hebben we voornamelijk gekeken en kennisgemaakt. Wat ons erg opvalt is de structuur die ze hier nastreven. De kinderen zijn heel gedisciplineerd en erg zorgzaam voor elkaar.
Ook in de ochtend staan de kinderen om vijf uur op (ze worden gewekt met een KEIHARDE bel) en gaan meteen aan het werk. Zo wordt het weeshuis schoongemaakt en wordt er gekookt en gewassen.
Zulke jonge kinderen hard aan het werk zien was voor ons even wennen. Een groot verschil met de Nederlandse kinderen.
De eerste avond hebben we met zijn allen de dagstructuur doorgenomen en is er verteld wat er van ons verwacht wordt. Wij gaan vijf dagen in de week na schooltijd Engelse les geven. Dit is onze enige vaste taak, de rest blijft vrijwillig. Het belangrijkste is dat we er zijn en aandacht hebben voor de kinderen. Er zijn er namelijk drieëndertig in totaal.
Nu we bijna een week in het weeshuis zitten, raken onze magen al aardig gewend aan de rijst.
Af en toe krijgen we iets extra's bij de rijst zoals varkenshuid en bloedworst. Ondanks Lieke wel alles proeft, is het toch niet helemaal ons ding.
Ook de chili-vlokken vliegen al wat meer door het eten, hier raken we steeds beter aan gewend.
Afgelopen vrijdag zijn we mee geweest naar de jaarafsluiting op school van vijf kinderen. Helemaal tip en top staan ze in hun uniform te poseren met hun diploma. De kinderen zijn echt schatjes. Anne hoor je dan ook wel elke dag zeggen: "OH, ik vreet ze op!"
'S avonds mochten we mee naar de bruiloft van een vriendin van May.
Godver! wat een ervaring. Trouwen in een super mooie kerk, een diner aan het water in het meest chique hotel in Chiang Mai, lampionnen in de bomen, iedereen in een prinsessenjurk, alles roze en wit. Kortom, het meest decadente feest OOIT!
De mensen hier vinden ons erg interessant. Overal waar we komen worden we op de foto gezet. We steken er natuurlijk ook met kop en schouders bovenuit tussen alle kleine Thaise mensen. Wij voelen ons af en toe twee witte hulken.
We hebben het hier enorm naar onze zin. Hopelijk komen we nog meer te weten over het verleden van de kinderen. We gaan in ieder geval binnenkort de bergen in om hun geboorteplaats te bezoeken.
Oja in het weeshuis worden we niet aangesproken met onze eigen namen maar heet Anne 'Pi-Jib' en Lieke 'Pi-Joy'. 'Pi' betekent grote zus, 'Jib' betekent chill, relax en 'Joy' betekent plezier.
OK DOEI!
X Lieke en Anne
-
15 Februari 2014 - 09:45
Morea:
Hallo Lieke en Anne
Geweldig !!!
Wat leuk om te lezen allemaal en wat stoer om door Bangkok te fietsen !!
Super ervaring om een bruiloft mee te maken !!
Mijn nummer is 0031613037930
Jullie staan bij mij fav. en volg jullie , geweldig !
Veel groeten voor Chu , Preecha , Wichai en zijn vrouw
en alle kids van Piyawat .
Haha , die kleine dondersteen die Anne's valentine is !!
En die grote jongen die graag doet ping-pongen :-)
Is het er erg warm ?
Als jullie tijd over hebben is het de moeite waard om de ruines van de oude stad
te bekijken in de omgeving.
Er is daar ergens ook een totaal gerestaureerd groot lanna huis , daar kun je in en je ogen
uitkijken naar al het moois van de oorspronkelijke bewoners van het lanna koningkrijk.
En hoop dat jullie ook gaan fietsen in Chiang Mai ! is Supertof !
Sunday Market vanaf 16.00 bij Wat Pra Sing en dan verder naar Tai pae gate !!
Ha Ha , zou wel weer daar willen zijn !!
Voor nu , jullie veel plezier , moois en Kap Pung Ka
xxx Morea
-
15 Februari 2014 - 11:23
Ben Vonk:
Prachtig verslag veel plezier daar en succes , de groetjes van deze kant. -
15 Februari 2014 - 19:12
Britt:
Superleuk om te lezen wat jullie al allemaal hebben meegemaakt! En die goeie eetlust van crumme herken ik wel.. haha! was al geshockeerd van die schorpioen picca..
Veel succes met die kids de komende weken! Daar weten jullie vast wel raad mee... ojaaa en de English lessons! Gelukkig heb je je woordenboek op zak he crummie;)
Liefs,
Britt -
18 Februari 2014 - 21:20
Ingrid:
Ziet er super uit allemaal Lieke, ik kijk uit naar de volgende berichten! Maak er een mooie tijd van samen!! Groetjes, Ingrid.
Ps. Hier vriest het nog steeds niet....gelukkig ;-). -
20 Februari 2014 - 14:05
Marieke:
Leuk om jullie belevenissen te lezen:) lekker genieten daar! X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
